На една оска

киевская квартира общей площадью 163 м2 Татјана Дмитренко

Предавање на галеријата

Текст: Јулија Сахарова

Фото: Евгени Филиповски

Архитект: Татјана Дмитренко

Журнал: (74)

Во центарот на Киев постојат неколку високи згради. Затоа, младата двојка беше среќна кога станаа сопственици на четиристаен стан во нова високи зграда. Светлина, воздух, прекрасен поглед од поглед на птичјиот поглед ... И наскоро тие повторно беа среќни - со архитект. Така се случи тоа што во ова семејство беше љубовница која се занимаваше со подготовка за подобрување на домот. Хозяйке 30 лет, она менеджер в сфере производства. Не удивительно, что ее профессиональные качества - ответственность и творческий подход - проявили себя и в новом деле. Она много общалась с архитекторами, посещала выставки, изучала мебельные каталоги, сравнивала. В интерьерном журнале запомнился реализованный проект Татьяны Дмитренко. И хотя та квартира была сделана в слишком холодном, по мнению хозяйки, стиле минимализм, интуиция подсказала, что подобную "канву" можно будет заполнить другим "узором". (Забегая вперед, надо отметить, что заказчица сама предложила метод работы с пространством - нюансную перепланировку и теплые декоративные акценты на общем нейтральном поле.) Вскоре состоялось знакомство с автором квартиры, понравившейся по публикации в журнале. Знакомство, которое очень быстро переросло в сотрудничество, а затем - в дружбу. Татјана Дмитренко так объясняет свое понимание партнерства: "Архитектор больше слушает, а заказчик больше доверяет". Может быть, поэтому и сама квартира является словно "интерьерной метафорой" толерантности. Жилое пространство сопоставляет светлые, открытые объемы общественной зоны - с разумно обособленными приватными помещениями, эффектную кладку из старого кирпича - с оштукатуренными поверхностями, обычные полки и шкафы - с мебельными шедеврами. "Прохладные" камень, металл и стекло сочетаются с "теплыми" материалами - деревом, кожей. В этом уютном доме ощущается сдержанный космополитичный шик. И только городской пейзаж, особенно красивый вечером, напоминает о том, что квартира находится в Киеве, а не, например, в Нью-Йорке или Лондоне. "Вообще стилистика сегодняшней архитектуры - это цитаты и подражание, - поясняет автор. - То, что получилось у нас, - не полное копирование и не декорация, а интерьер со стилевыми акцентами". Одним из главных акцентов стало кресло "Барселона", родом из эпохи ар деко, с изящными крестообразными ножками. Оно обусловило появление крестовин в конструкции барной стойки. А кирпичная стена - броский и провоцирующий элемент декора - повлияла на выбор мебели: кожаный диван Антонио Читтерио выглядит на ее фоне настоящим аристократом. Изящные светильники, дорогой паркет, мраморные и стеклянные поверхности кажутся особенно изящными рядом с грубой кирпичной кладкой. У нее своя история. Архитектор увидела дом, построенный еще в 1902 году и предназначенный под снос. Кирпич удалось купить. Теперь им выложена стена в гостиной. Так что этот "антикварный" кирпич хранит не только тепло человеческих рук, но и воспоминания о прошлой жизни. Может быть, поэтому рядом с ним прижилось кресло, придуманное Мисом ван дер Роэ во 30-тите години Дваесеттиот век. И навистина, нема ништо излишно или случајно во декорацијата или во архитектурата. "Драго ми е што промените во планот се едвај забележливи, што значи дека тие се природни, органски", вели архитектот. "Сè малку се задржува: малку го поместивме ѕидот од салата, а во другата направивме ниша за кујнскиот кабинет, и добивме бар-бар. Во исто време, го искористивме најголемиот дел од просторот за живеење ". Во принцип, изгледот на овој стан беше првично логичен, а малите трансформации помогнаа да се "разјасни" тоа. Две сали, "седи" на истата оска, организираат групи на соби: еден комбинира дневна соба, трпезарија и кујна, а другата - спална соба со соседното купатило, детска градинка и студија. Границите на првата сала и дневна соба, каде што дел од ѕидот беше отстранет за "откривање" на просторот, се означени со капак на ниво на плафон и на подот - со помош на камен и дрво. Во групата на приватни соби, промените допреа во бањата и во спалната соба: тие сега се поврзани со заеднички влез и се решаваат со светли, радосни бои ... Се испадна токму онака како што сакаа сопствениците. И среќно најдената "оска" за соработка, можеби, стана главното "конструктивно" решение на овој стан.Татјана Дмитренко: "Според мое мислење, задачата на архитект не е да го затрупа просторот со архитектонски детали и масивни декоративни елементи. внатрешноста не е преоптоварена, ќе им даде на сопствениците можност да променат нешто во него, ако сакаат ".

LEAVE ANSWER