Антонио Ресторан (Москва) Антон Табаков, Александар Адабашјан, Анастасија Чухрај Италијански стилови од различни времиња - од храбри и концизни романескни до рафинирано доцно ренесанса - во внатрешноста на ресторанот на Антонио

Предавање на галеријата

Фото: Евгени Лучин

Текст: Марија Кригер

Идеја: Антон Табаков

Автор на проектот: Александар Адабашјан, Анастасија Чухрај

Журнал: Na (58) 2002

Традицијата е одлична работа. Во наше време, нема многу места што може да се пофалат со античко потекло. Ресторан "Антонио", неодамна отворен во Москва на улица во 1905 година, зграда 2а (наспроти Светскиот трговски центар), со право може да се прогласи за наследник на славното историско минато. Со сигурност е познато дека првото споменување на куќата се наоѓа во Новгородската хроника на XII век. Овде, на бреговите на реката Москва, се наоѓаше Манор "Големата храна" на Бојар Кучка, познат по неговата гостопримливост и гостопримство. Некаде подоцна, колибата што стоеше на ова место, претприемничкиот трговец Куроедов, успеа да продаде на три сосема различни клиенти, од кои едниот бил роден во сончева Италија. Куќата има многу забавни ликови. Така, на крајот на 19 век, тука живееше руската тиха филмска ѕвезда Санктарова, чие име подоцна го дало името на познатото пристанишно вино, а во раните години на советската власт, редовно посетуваниот италијански јазик создал постојана машина за движење на ова место, редовно работејќи веќе неколку години ... Верувате? Не И со право. Бидејќи целата оваа приказна е најчиста измама, фикција од првиот до последниот збор, измислен од познатиот сценарист и режисер Александар Адабашјан. Сепак, сето она што е кажано погоре за традицијата е вистина. Впрочем, измамата беше многу популарна кај креативната интелигенција во почетокот на дваесеттиот век. Која е генијалната поетеса Черубина де Габриак - познатото творештво на Максимилиан Волошин! Задоволство е да се сфати дека оваа традиција е поддржана од модерната руска кинематозна елита. Последниот проект на озлогласениот ресторант Антон Табаков е графичка потврда за ова. Сè друго во Антонио е апсолутно автентично: мебелот од CAPPELLINI, BOFFI, посуда VILLEROY&BOCH, превосходная итальянская кухня. Интерьер ресторана - своеобразный (и совершенно сознательный) микс "итальянских" стилей разных времен: от "мужественного" и лаконичного романского до рафинированного позднего Ренессанса. Да и сама атмосфера вполне "ренессансная" - интерес к занимательным мелочам и диковинкам здесь возведен в культ. Любознательный посетитель "Антонио" может лицезреть вечный двигатель, так и не совершивший переворота в советской науке, полюбоваться на одну из знаменитых вилок, на которых состоялась дуэль между англичанином Фирсингом и русским подрядчиком Финогеевым, а заодно узнать истинное происхождение модного слова "пирсинг".